Vier netwerkperspectieven op organiseren
Eerstelijnszorgverleners werken steeds meer in samenwerkingsverbanden en netwerken. Door de decentralisaties en extramuralisering wonen er meer complexe patiënten thuis. Ook wordt maatschappelijk een beroep gedaan op alle zorgaanbieders om ‘meer gezondheid voor de schaarse euro’s’ te leveren. Dat betekent dat zorgaanbieders in wijken, buurten, steden en regio’s meer moeten samenwerken. In dit artikel beschrijft bestuursadviseur Wilfrid Opheij hoe dat vorm kan krijgen.
Het samenwerkingsmodel heeft mijn nadrukkelijke voorkeur om in de complexe context van de eerstelijnszorg meer effect te sorteren voor patiënten, populaties en de maatschappij. Omdat er sprake is van wederzijdse afhankelijkheid in een complexe context kan het beste gewerkt worden in ‘de logica van het netwerk’. Dit in tegenstelling tot ‘de logica van de hiërarchie’, waarbij een partij een leidende rol claimt. Samenwerken is in mijn visie nodig, maar daarmee niet vanzelfsprekend. Ik geef in dit artikel aan wat de vier typen netwerken zijn waarin eerstelijnszorgverleners samenwerken. Daarna ga ik in op de essentie van het samenwerken in netwerken.
| Auteur(s) | Wilfrid Opheij |
| Tijdschrift | De Eerstelijns |
Gerelateerd
Content die aansluit bij 'Vier netwerkperspectieven op organiseren'